“นกสามารถสื่อกับเทพประตัวได้ค่ะ”
ครูเพ็ญเป็นผู้เปิดสมาธิให้นก ด้วยวิชาแผ่นน้ำ ขอบฟ้า ขอบูชาอาจารย์
“ช่วง 2 อาทิตย์แรกๆ ครูให้ น้ำดอกไม้ เทพประจำตัว พูดออกมาจากตัวหนู แต่ก็ยังพูดไม่ได้ทันที ต่อมาหนูก็พยายามนั่งสมาธิ เพื่อประสานใจ ประสานจิตกับเขา แล้วเขาก็ค่อยๆ ออกมาเรื่อยๆ”
นกเล่าว่า ครั้งที่ประสานจิตได้ ก็ไม่รู้วิธีการควบคุม จึงเกิดเรื่อง!!
“ตอนนั้นรู้สึกเหมือนตัวเองอยู่ในอาการหลับ...ไม่รู้สติเลยว่า ทำอะไรลงไปบ้าง เรากลายเป็นคนที่มีพฤติกรรมคล้ายเด็กไปเลย เห็นอะไรในห้องก็จับเล่น จับขว้างไปหมด น้ำดอกไม้สามารถเข้าฐานใจของเราได้ ก็เลยควบคุมจิตเราได้ ส่วนนกเองก็ไม่สามารถ ควบคุมจิตเขาได้...น้ำดอกไม้ที่ใช้จิตแฝงในร่างเรา...เล่นจนห้องเละไปหมด แต่ไม่ยอม พูดอะไรกับใคร...
ไม่ยอมออกจากร่างของนก...จนในที่สุดครูเพ็ญต้องมาไล่ บังคับขู่เข็ญ...โดยคาดโทษ ว่า ถ้าน้ำดอกไม้ไม่ยอมไป...จะถูกจับขังกรงทอง เขาก็ยอมออกโดยดี”
พอน้ำดอกไม้ถอนออกจากร่าง นกก็แทบล้มทั้งยืน เพราะรู้สึกเหน็ดเหนื่อยมาก ...พอวันรุ่งขึ้นในช่วงเย็นๆ นกก็แวะมาที่ห้อง 138 อีกครั้ง เพื่อให้ครูเพ็ญสอนวิธีควบคุม น้ำดอกไม้
“ครูขอให้เรานั่งสมาธิ จิตของเทพอยู่แค่นี้ เราต้องทำจิตของเราให้เสมอก่อน ทำแผ่นน้ำ ขอบฟ้า เรานิ่ง เขานิ่ง โดยการดูลูกแก้วระหว่างกัน มันจะเกิดภาพ เราอยู่ในจิตของเรา เราเห็นตัวเขา เริ่มเห็นจิต เริ่มเห็นตัวตนของเขาแล้ว”
และน้ำ ก็ได้เห็นตัวตนของน้ำดอกไม้ เทพประจำตัวของเธอ!
เป็นเด็กใส่ชุดไทยธรรมดาอายุราว 4-5 ขวบ เกล้ามวยผมขึ้น มีมงกุฎสวมทับ พาดสไบข้างเดียวสีออกทองๆ ขาวๆ
“ช่วงแรกไม่คุยกันเลย เขามองจิตเรา เราก็มองเขา ต่างคนต่างจดจ้อง ครูเพ็ญ คอยเป็นล่ามสื่อสารให้
หลังจากนั้นก็รู้ว่า ที่เขามาอยู่กับเรา ก็เหมือนเขามาทำแบบทดสอบทางธรรม ร่วมกับนกด้วย มาปฏิบัติธรรมร่วมกับนก อย่างเรื่องเรียนเรื่องกิจกรรม ปกตินกเป็นคนใจร้อน น้ำดอกไม้สามารถควบคุมให้นกหายใจร้อนได้
กรณีถ้าเขาสามารถเกลี้ยกล่อมนกให้หายใจร้อนได้ เขาก็จะสอบผ่าน นกก็จะสอบผ่านเหมือนกัน แต่ถ้าตกก็ตกด้วยกัน เป็นการฝึกจิตตัวเอง สามารถขึ้นมาอีกระดับหนึ่งในการปฏิบัติธรรม สื่อกันทุกวัน กว่าจะชัดเจนประมาณเดือน สามารถคุมซึ่งกันและกันได้”
ผมถามว่า น้ำดอกไม้ คือใคร?
“เขาก็คือเทพ ที่มาจากแดนกินรี เขาคือจิตหนึ่งของนก เป็นกายละเอียดของนก ที่อยู่บนสวรรค์ กายมนุษย์ก็มาอยู่ในนี้ ปฏิบัติกันไปอย่างนี้เรื่อยๆ จนกว่าสามารถยกจิต ขึ้นมาอีกระดับหนึ่ง จิตของเขาสุดแล้ว ส่วนของนกยังต้องแสวงหาความรู้อยู่ เขาได้มาเรียนรู้โลกมนุษย์ เขากระจ่างแจ้งในสัจธรรมยิ่งขึ้นว่า โลกมนุษย์เป็นอย่างไร? ความทุกข์เป็นอย่างไร? เทพไม่รู้จักความทุกข์ ความสุข กิเลส ตัณหา จึงมาเรียนรู้ พร้อมไปกับนก
และเขาก็จะสอนเราทางจิตด้วย พอเราอยากเขาก็เริ่มเตือนเราแล้วว่า ามีกิเลสแล้วนะ เราสามารถคุยกับเขาทางจิตได้โดยไม่ต้องออกเสียงปาก จิตเขา จิตเราประสานกันแล้ว นกมั่นใจว่า ไม่ได้ปรุงแต่ง เป็นน้ำดอกไม้จริงๆ คือ เรานิ่ง เราเห็นเขา”
No comments:
Post a Comment